با تو باشم

دو هفته به سرعت برق و باد گذشت! با اینکه فکر میکردم که اون ورا سرعت گذر زمان خیلی کندتره، ولی از اونجاییکه انگار خیلی چیزای اون طرفا (مثلاً قیمتها) داره شباهت به مال اینوریها پیدا میکنه، لابد زمان هم پیش خودش فکر کرده که "ای بابا، من چرا عقب بمونم؟! مگه من چیم از بقیه کمتره؟!" :)... در هر حال جای همگی دوستان و عزیزان جدا خالی بود، به خصوص اون  سفر چند روزه به دیار طبرستان که هر بار که پا به اون خطه میذارم روح تازه ای در من دمیده میشه، و وقتی این سفر به همراه عزیزانی باشه که همیشه در قلب من جایگاه خاصی داشته ان، دیگه نور علی نور میشه...
سنت سوغات بردن و آوردن رو سالیان ساله که شکستم ولی شاید اون سنت شکنی به درد دنیای واقعی بخوره! توی این دنیای مجازی حیفم اومد که چیزی رو به ارمغان نیارم! و چه چیزی بهتر از احساسه... شنیدن هر روز این ترانه توی دو هفتۀ اخیر برام بسیار خوشایند بود، خودم هم نمیدونم چرا! فقط اینقدر دستگیر خودم شد که امروز تمام مدت پرواز، ناخودآگاه اون رو زیر لب زمزمه میکردم... باشد که شما هم به همون اندازه از شنیدنش لذت ببرید و قلبهاتون آکنده از احساس و شوق بشه :)

شاهین آرین - با تو باشم

دو تا فانوس پا به پای نور و سایه
دو تا همسایۀ تنها دو تا دیوار
دو تا آواز رها تو گوش دنیا
دو تا ابر خسته از بارون بسیار
با تو باشم یا نباشم، آرزومی
مث آینه هرجا هستم رو به رومی
چاره غیر تو ندارم از زمونه 
تو نباشی کیه قدرمو بدونه
اینجا شهره پر تنهایی و تکرار
مرز آدما یه دیوار بلنده
پر بکش به آسمون فاصله ای نیست
بین دنیای پرنده با پرنده
با تو باشم یا نباشم، آرزومی 
مث آینه هرجا هستم رو به رومی 
چاره غیر تو ندارم از زمونه 
تو نباشی کیه قدرمو بدونه