زمزمه های سحرگاهان

مارمولک میگفت: "راههای رسیدن به خدا زیاده..." :) و راههای رسیدن به سر کار هم زیاده! باید ساده ترین و کوتاهترینش رو برگزید، یا باید پرشیب ترین و صعب ترینش رو انتخاب کرد؟ سؤالی همیشگی توی زندگی، و نه فقط در زندگی عموناصر! و عموناصر راه سخت تر رو انتخاب کرده تا صبحگاهان با خیالی آسوده و دلی سرشار از موسیقی آمیخته به عطر آزادی، برای خودش زمزمه های سحرگاهان رو سر بده... و امروز دلش هوای داغستان و داغستانی رو کرده...

 عموناصر، داغستانی 

بهارُم بی خزون ای بلبلِ مو
baharım, sonbahar oldu, benim bülbülüm
که غم کنده ببُو بیخ و بُنِ مو
üzüntü beni mahv etmiş
برس ای سوته دل یکدم به دردُم
ey kalbı yanmış, yetiş derdime bir an
تِه ای امروز دل تازه کنِ مو
sensin bugün beni sevindiren 
بِشُم آلاله زارُم دل کِرُم شاد
 düğün çiçeklerin sahnasına gideyim, sevineyim diye
دیُوم آلاله هم داغِ تِه دیره
orada düğün çiçeğin de senin hüznü var, görüyorum
چو شو بی تو سَرُم بر بالش آیو
geceler sensiz başım yastiğa gelince
چو نی از استخونم ناله اش آیو
kemiğimden saz sızlanması geliyormuş gibi
شوِ هجرم به جای اشکم از چشم
ayrılık gecesi göz yaşımın yerine
ز مژگون شعله های آتش آیو

ateş alevi kirpiklerimden çıkıyor