۱۳۹۰ شهریور ۲۸, دوشنبه

"چقدر تنهایی بده!"

ترانه ها و اشعاری که اینجا میذارم بیشتر وقتا بازتاب افکار و احساساست منه! ولی میگن استثا نفی قاعده نمیکنه! فقط میخوام بگم که ترانۀ زیر از اون استثناهاست. نه تنهایی بده و نه من پشیمونم... به دوستی قدیمی که زبون شیرین ما رو بلد نیست قول دادم که این ترانه رو براش ترجمه کنم و عموناصر همیشه سر قولش وایمیسته :)


Band 25 - چقدر تنهایی بده

میبوسمت میگی خداحافظ                   این قصه از اینجا شروع میشه
I kiss you, you say good-bye. This story begins here
من بغض کردم تو چشات خیسه             دست دوتامون داره رو میشه
I burst into tears, your eyes are wet. We both are being exposed
تو سمت رویای خودت میری                 میری و من چشامو می بندم
You move towards your own dreams. You leave and I close my eyes
ما خواستیم از هم جدا باشیم                 پس من چرا با گریه میخندم
We wanted to be apart, then how come I’m laughing while cryring
میبینمت میری ولی میری نمیبینی           میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری
I see you leave, but you leave and won’t see. I kiss you, but you deprive me of your hands


چقد تنهایی بده بگو حال تو ام اینه         اگه این عشق کشته شه پای تو ام گیره
Loneliness, how sad! Tell me that you feel the same. If this love is killed you are to blame, too
قول داده بودم به مرور زمان خوب شم     یکم انصاف داشته باش نذار خورد شم
I had promised to be a better person over time. Be a little fair, don’t let me be floored
ببین شاید الان بگی تقصیر ما نیست     این داستان عشقه تو تقویم تاریخ
Listen! You may say now, it isn’t our fault. This is the story of love in the history
ولی مگه میشه این همه خاطره رو گور کرد و بعد نشست فقط فاتحه شو خوند نه
Yet, is it possible to bury so many memories? And then mourn them
نمیتونم توی کتم نمیره                      مگه میشه عشق یک شبه عقب بشینه
No, I don’t accept it! Is it possible that love withdraws overnight
بدون خالیه جات تا که تو پرش کنی     واسه آدمی که یک عمر تو بتش بودی
 Be sure, there is an empty place so that you could fill it, for a person to whom your were an idol the whole life
من که هر کاری کردم که نری یه وقت نه نمیدونم چرا یهو زدی به هم من
I did what I could to prevent you from leaving, I don’t know why you suddenly ruined it
عاشقتم اینو انکار نکن                   مثل فیلمی که هیچ وقت اکران نشد
I’m in love with you, don’t deny it! Like a movie that never was staged

تو فکر میکردی بدون من              دلشوره از دنیای ما میره
You thougt, without me there would be no more anxiety in our world
اینجا یکی هم درد من میشه           اونجا یکی دستاتو میگیره
Here I would find a shoulder to cry on, there someone would take your hands
گفتی که میتونی بری اما                بغض تو دستاتو برام رو کرد
You said you would be able to leave, though your sorrow gave you away
ما هر دو از رفتن پشیمونیم         جون دوتامون زودتر برگرد
We both regret leaving! Please, for our sake, be back soon
جون دوتامون
For our sake
میبینمت میری ولی میری نمیبینی میبوسمت از من ولی دستاتو میگیری
I see you leave, but you leave and won’t see. I kiss you, but you deprive me of your hands

هیچ نظری موجود نیست: