آنان که داراترند محتاجترند!

جداً بعضی از ضرب المثهای ما چقدر به جا و با مفهوم هستن! جالب اینجاست که هر چقدر هم که سعی میکنی توی زبونای دیگه مترادفشون رو پیدا کنی، بیشتر وقتا یا چیزی پیدا نمیشه یا اگر هم پیدا شد، جان کلام رو نمیرسونه! مثلاً این رو شنیدین که میگن: آنان که داراترند محتاجترند؟ یعنی میخوام بگم که الان توی هر زبون دیگه ای دنبال یه چیز مناسب بگردم که اون احساس رو بهم بده، قادر به یافتنش نیستم! به خصوص در این لحظه که یک بار دیگه این جریان برای من ثابت شد که بعضی از آدما چقدر گداصفت هستن، علی رغم همۀ مال و منالی که دارن! یعنی آدم باید خودش رو برای یک همچین مبلغ ناچیزی خراب بکنه؟! یعنی، مفلوکان، شماها فقط لنگ دو تا اسکناس صدی توی زندگیتون بودین؟! واقعاً نمیدونه آدم بعضی وقتا چی بگه! ولی خوب، عموناصر، باز داری به تعجب میفتی ها! مگه قرار نبود که اینا دیگه تو رو به تعجب نندازن؟!
من جای تو بودم، عموناصر، فکر میکردم که به دولت فخیمۀ این کشور پیشنهاد دادم که یک سری صندوق صدقات سر هر کوی و برزنی بذارن، بعدش فکر کن که یک روزی با پسرت رفتی گردش و سر راه جلوی یکی از اینا توقف کردی، بعد دست توی جیبت کردی و دو تا صدی در آوردی، سه دور سر پسرت گردوندی و بعد توی صندوق انداختی... واقعاً که ..خور!