انتشار در اینترنت

چندین مورد تا به حال پیش اومده که بهم گفته شده که از نوشته هام سر در نیاوردن! صادقانه باید اعتراف کنم که گاهی خودم هم که نوشته هام رو میخونم به همین نتیجه میرسم :) یعنی میخوام بگم که اصلاً جای تعجبی نیست که خوانندۀ بیچاره گاهی پیش خودش فکر کنه که بابا این عموناصر راجع به چی داره صحبت میکنه و اصولاً منظورش چیه! میدونین، شاید اگر یک روزی بخوام تمام نوشته هام رو جمع آوری کنم و بهشون یک نظمی بدم و به شکل دیگه ای منتشرشون کنم ( که امروز برام خیلی دور از واقعیت به نظر میاد) اونوقت شاید مجبور بشم یک بازبینی کلی بکنم و احتمالاً کلی "کلید" برای باز کردن "جعبه های مرموز" در اختیار خواننده ها قرار بدم، ولی امروز این نوشته ها، همونجور که در جواب یکی از خوانندگانی که تفقد کرده و برام در این مورد کامنت گذاشته بود، نوشتم،  فقط صدای بلند افکار منه که به طور قطع از کانال یک خط مشی باید عبور کنه و اون هم نبردن نام و رعایت حقوق در چهارچوب آزادی بیان و آزادی مطبوعاته، خط مشیی که از روز اولی که اینجا به نوشتن آغاز کردم، دستور کارم قرارم دادم و تا به امروز هرگز از مسیرش منحرف نشدم!
کلاً اینکه چه چیز رو میشه در اینجا نوشت و چه چیز رو نمیشه نوشت، یک مسئلۀ حساسیه، یعنی اینکه در عین آزاد بودن و هر چی میخواهد دل تنگت گفتن، حق و حقوق کسی رو به لحاظ قانونی ضایع نکردن، به هیج عنوان کار راحتی نیست. چند هفتۀ پیش پدری که به واسطۀ درگیری با همسر سابقش در مورد فرزند شش ساله اشون در رابطه با حضانت کلی اطلاعات در بلاگش مینویسه، مورد پیگرد قانونی قرار میگیره و محاکمه میشه!
متأسفانه قانون کاملاً دقیقی در این موارد وجود نداره و اونایی هم که هست خیلی نامشخصه! ادارۀ بررسی اطلاعات رایانه ای در این کشور در سایت خودش سعی کرده مسئلۀ انتشار در اینترنت رو کمی باز کنه و اطلاعاتی در موردش در اختیار شهروندان قرار بده ولی همونجور که گفتم این اطلاعات شبیه راهنمایی هایی ابتدایی بیش نیستن. یک قسمت از این نوشته که مربوط به انتشار در شبکه های اجتماعی و وبلاگهاست به این شکل توصیه میکنه:
"... انتشار اسم و عکس اشخاص در وبلاگها و شبکه های اجتماعی در اصل مجاز میباشد تا آنجاییکه کسی را مورد توهین قرار ندهد. رسوا نمودن و به افتضاح کشیدن اشخاص نمونه هایی بارز از اینگونه موارد می باشند که به طور طبیعی توهین آمیز قلمداد میشوند.
در برخی موارد با تکیه بر اهداف روزنامه نگاری میتوان اطلاعات توهین آمیز را منتشر ساخت. این نه تنها در رابطه با رسانه های  قانونی صادق میباشد بلکه در مورد افرادی که مایل به اطلاع رسانی، نقد و مناظره در مورد مسائل اجتماعی حائز اهمیت برای عموم می باشند، نیز صدق میکند.
در نظر داشته باشید که محدودیتهای اعمال شده در قوانین دیگر، من جمله مقرارت مربوط به افترا، که بدان معناست که انتشار اطلاعات توهین آمیز مع هذا ممکن است که خلاف قانون باشد..." 

خلاصۀ مطلب اینکه طوری باید نوشت که نه سیخ بسوزه و نه کباب... و عموناصر از اولش هم "کبابی" خوبی نبوده توی زندگی :)