"جنس در مغز است"؟

طبق معمول هر روز سری به اخبار روز زدم اول صبح، خبری توجهم رو جلب کرد. یعنی اسم کسی که خبر در موردش بود برام آشنا بود. ایشون یکی از محققین قدیمی بود که من چندین سال پیش در رابطه ای باهاش آشنایی پیدا کرده بودم. خبر از این قرار بود که ایشون چند سال پیش در رابطه با نتایج پژوهشهای درازمدتش کتابی نوشته بوده و در اون ادعا کرده بوده که مطالعاتش در مورد مغز ثابت میکنه که "خانمها از بیولوژیکی صلاحیت بیشتری رو دارن که از فرزندانشون مراقبت کنن...". این نظر رو حدود پنج سال پیش در مصاحبه ای با یکی از روزنامه های معروف و خاله زنک مطرح میکنه. حالا بعد از گذشت این چند سال از این نظریه، دوباره در نت به جریان افتاده و پدران عصبانین که سر این خانم دانشمند خراب شدن و خلاصه باعث شدن که از سمتش توی یکی از مؤسسات تحقیقاتی که خودش پایه گزارش بوده، استعفا بده...:)
جالب بود که من همین دیروز توی نوشتۀ قبلیم در مورد پدرها و حس مسئولیتشون در قبال بچه هاشون نوشتم و این درست مصادف شد با همین خبر! شکی نیست که خیلی از رسانه ها و مطبوعات صحبتهای افراد رو اونجور که باب نرخ روزه، منتشر میکنن، این نه بار اوله و مسلماً بار آخر هم نخواهد بود. و این دقیقاً چیزیه که این خانم محترم پژوهشگر در این خبر سعی به توضیح میکنن، یعنی اینکه اصلاً همچین مقصودی از گفته هاشون نداشتن که بخوان به پدرها توهینی بکنن، ولی در عین حال هم هنوز از حرف اولشون برنمیگردن :)
در انتها فقط دلم میخواد بگم که درسته که آقایون به "دلایل بیولوژیکی" از پس یک سری از کارها در مورد نوزادشون برنمیان، ولی در انتها به هیچ عنوان از نظر صلاحیت در نگهداری از فرزندانشون، کم از خانمها ندارن و خانمها فقط به واسطۀ غریزۀ خدادی مادری که طبیعت بهشون اهدا کرده، دلیل بر این نیست که والدین خوبی باشن! پدرا احساسشون به فرزندانشون غریزی نیست و حالت اکتسابی داره. احساس مسئولیت ارتباطی به غریزه نداره و متأسفانه مثالهای فراوون در تأیید این مسئله وجود داره، چه مذکر و چه مؤنث... جنس در این مورد هرگز اهمیتی نداره!