۱۳۸۵ اردیبهشت ۱۸, دوشنبه

صلیب

ای عموناصر چرا زانوی غم به بغل گرفتی؟ مگه خودت همیشه نمیگی که آدم تو زندگی برای اینکه خودش باشه باید بهای زیادی پرداخت کنه؟ این هم اون بهایی که بایست پرداخت کنی ایثار کنی و انتظار جواب نداشته باشی؛ مگه مسیحیا نمیگن همه آدمها وقتی به دنیا میان صلیبی به دوش دارن که تا آخر عمر به دوش میکشند خوب انگار این هم صلیب توست که باید تا زنده هستی به دوش بکشی وگرنه تو خودت نیستی

هیچ نظری موجود نیست: