ناظری - حیرانی
یاوَران مَسِم من مستم دوستان
یاوَران مَسِم من مستم دوستان
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم من مست مخمور باده ی ازلی هستم
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم لطف دوست آمد و محکم دستم را گرفت
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم شعله ی آتش عشق از پوستم بیرون زد
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم شعله ی آتش عشق از پوستم بیرون زد
خالی ﮊَه خاکی مَملو ﮊَه دوسِم از چیزهای خاکی و دنیوی خالی شدم و حالا وجود دوست تمام وجودم را فرا گرفته است
یاوَران مَسِم من مستم دوستان
یاوَران مَسِم من مستم دوستان
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم من مست مخمور باده ی ازلی هستم
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم لطف دوست آمد و محکم دستم را گرفت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر